elegea

ĕlĕgīa ( ĕlĕgēa, in Ov. ĕlĕgēĭă ), ae, f., = elegeia.

I.

An elegy:

form elegia,

Quint. 10, 1, 58; 93; Stat. S. 1, 2, 7; Mart. 5, 30, 4; Aus. Parent. 7, 1;

form elegea,

Quint. 1, 8, 6;

form elegeia,

Ov. Am. 3, 1, 7; 3, 9, 3; id. R. Am. 379.—

II.

A kind of reed:

est et obliqua harundo, non in excelsitatem nascens, sed juxta terram fruticis modo se spargens, suavissima in teneritate animalibus: vocatur a quibusdam elegia,

Plin. 16, 36, 66, § 167.